این درخت یا عناب کوهی برگریز است که ارتفاع آن به 5 تا 12 متر می رسد و معمولاً دارای شاخه های خاردار است.برگها سبز براق، بیضی شکل حاد، 2-7 سانتی متر هستند.
طول و1-3 سانتی متر عرض، با سه رگه آشکار در پایه، و حاشیه دندانه ای ظریف. گل ها کوچک،5 میلی متر (1⁄4 اینچ ) عرض ، با پنج گلبرگ سبز مایل به زرد غیر قابل توجه هستند.
میوهیک دروپه بیضی شکل خوراکی 1.5-3 سانتی متر است. عمق؛ هنگامی که نابالغ باشد، سبز مایل به صاف، با قوام و طعم سیب با اسیدیته کمتر، به رنگ قهوه ای تا سیاه مایل به ارغوانی رسیده و در نهایت چروکیده شده و شبیه خرمای کوچک است.
یک هسته سخت شبیه به گودال زیتون وجود دارد ترپنوئیدهایی مانند اسید کلوبرینیک و اسید آلفیتولیک حاوی دو دانه است. برگ ها حاوی ساپونین و زیزیفین هستند که توانایی درک طعم شیرین را سرکوب می کند.
منبع نهایی این نام زیز یونان باستان است . این به لاتین کلاسیک به عنوانزیزی پام (که برای میوه استفاده می شود) و زیزی پاس (درخت) وام گرفته شد.
نام دوجمله ای به دلیل ترکیبی از قوانین نامگذاری گیاه شناسی و تفاوت در املا، تاریخچه نامگذاری عجیبی دارد.
اولین بار در سیستم دو جمله ای توسط کارل لینه به عنوان رامنوس زیزی پوس در گونه پلنتروم نامگذاری شد.
فیلیپ میلر ، در فرهنگ لغت باغبان خود ، در نظر گرفت که عناب و خویشاوندان آن به اندازه کافی از راهمنوس متمایز هستند تا در یک جنس جداگانه قرار گیرند همانطور که قبلاً توسط نویسنده پیش از لینایی تورنفورت در سال 1700 انجام شده بود، و در نسخه 1768 او. آن را زیزی پاس جوجابا نامید.
او برای نام گونه از نام دیگری استفاده کرده است، زیرا در نامگذاری گیاه شناسی استفاده از توتونوم (تکرار دقیقاً همان نام در جنس و گونه) مجاز نیست.
با این حال، به دلیل املای کمی متفاوت میلر، ترکیب نام گونه قبلی با جنس جدید، زیزی پوس نام توامان نیست ، و بنابراین به عنوان یک نام گیاه شناسی مجاز بود.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.