این فوم hr زیر مجموعه ایی از فوم های انعطاف پذیر است که از ترکیب دو ماده شیمیایی به دست می آید.
رهاسازی خود میوفاشیال SMR با هدف تقلید از اثرات درمان دستی و مقابله با اختلالات عضله اسکلتی و بافت همبند است.
نشان داده شده است که باعث بهبود انعطاف‌پذیری می‌شود، اما مکانیسم‌های اساسی هنوز به خوبی شناخته نشده‌اند.
علاوه بر مکانیسم‌های عصبی، انعطاف‌پذیری بهبود یافته ممکن است توسط سازگاری‌های مورفولوژیکی حاد، مانند کاهش سفتی بافت غیرفعال یا بهبود حرکت بین لایه‌های فاسیال ایجاد شود.
هدف از مطالعه مورد نظر، بررسی اثرات حاد SMR بر سفتی بافت غیرفعال عضلات قدامی ران و خواص لغزشی فاسیای مرتبط است.
در یک طرح مطالعه متقاطع، 16 شرکت‌کننده تمام مداخلات زیر را به ترتیب تصادفی جایگزین دریافت خواهند کرد: (1) یک جلسه 2 × 60 ثانیه SMR در قسمت قدامی ران، (2) یک جلسه 2 × 60 ثانیه غیرفعال کشش استاتیک قدامی ران و (3) بدون مداخله.
سفتی بافت غیرفعال، لغزش بافت همبند، زاویه اولین احساس کشش و همچنین حداکثر زاویه خمش فعال و غیرفعال زانو، قبل و مستقیماً بعد از هر مداخله ارزیابی می‌شود.
رهاسازی خود میوفاشیال (SMR) یک خود درمانی فشرده با غلتک های فوم سفت و سخت و سایر ابزارهای کوچک دستی است که بر اساس اعمال نیروی فشاری به بافت نرم است.
با هدف مقابله با اختلالات عضله اسکلتی و بافت همبند، ادعا می کند که اثرات تکنیک های درمان دستی را تقلید می کند.
مطالعات اخیر نشان می دهد که SMR، از جمله، دامنه حرکتی (ROM) را بدون کاهش همزمان در عملکرد عصبی عضلانی بهبود می بخشدعلاوه بر مکانیسم های عصبی، مانند افزایش تحمل کشش، افزایش انعطاف‌پذیری ممکن است به سازگاری‌های مورفولوژیکی حاد نسبت داده شود:
این مطالعه توسط کمیته اخلاق محلی دانشکده روانشناسی و علوم ورزشی (دانشگاه گوته فرانکفورت) تایید شد. جمع آوری، انتقال، ذخیره و تجزیه و تحلیل داده های شخصی در طول دوره آزمایشی مطابق با قانون قابل اجرا است. داده ها در دپارتمان پزشکی ورزشی جمع آوری می شوند، روی کاغذ یا الکترونیکی ثبت می شوند و به صورت محرمانه درمان می شوند
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.